ONLARA
dedi: Doğrusu size derim: Burada duranlardan bazıları var ki, Allahın
melekûtunun kudretle geldiğini görmeden, ölümü hiç tatmıyacaklardır.
2.
İsa altı gün sonra, Petrus, Yakub ve Yuhannayı yanına aldı, ve onları ayrıca
yalnız başlarına yüksek bir dağa çıkardı; ve önlerinde heyeti değişildi.
3.
Onun esvabı parlak, gayetle ak oldu, ki, yeryüzünde hiç bir çırpıcı onları
böyle ağartamaz.
4.
İlya ve Musa kendilerine göründüler, ve onlar İsa ile konuşuyorlardı.
5.
Ve Petrus İsaya cevap verip dedi: Rabbi, bizim için burada bulunmak iyidir;
biri sana, biri Musaya, ve biri İlyaya üç çardak kuralım.
6.
Çünkü ne cevap vereceğini bilmiyordu; çünkü çok korkmuşlardı.
7.
Bir bulut gelip onlara gölge saldı; ve buluttan: Sevgili Oğlum budur; onu
dinleyin, diye bir ses geldi.
8.
Birdenbire çevrelerine bakıp yalnız İsadan başka artık yanlarında kimseyi
görmediler.
9.
Dağdan inerlerken, İnsanoğlu ölülerden kıyam etmeden evel gördüklerini kimseye
söylemesinler diye, onlara tenbih etti.
10.
Onlar da bu sözü aralarında saklayıp ölülerden kıyam etmek ne olduğunu
birbirlerinden sorarlardı.
11.
Ve ondan sorup dediler: Yazıcılar niçin: Önce İlya gelmelidir, diyorlar?
12.
O da onlara dedi: Gerçi İlya önce gelip her şeyi yerine kor; ve çok şeyler
çekip tahkir olunacak, diye İnsanoğlu hakkında nasıl yazılmıştır?
13.
Fakat ben size derim: Hem İlya geldi, hem de kendi hakkında yazılmış olduğu
gibi, her istediklerini ona yaptılar.
14.
Şakirtlerin yanına geldikleri zaman, çevrelerinde bir büyük kalabalık, ve
onlarla mubahase eden yazıcılar gördüler.
15.
Hemen bütün kalabalık onu görünce, çok şaştılar, ve ona seğirdip kendisini
selâmladılar.
16.
İsa onlara sordu: Bunlar ile ne mubahase ediyorsunuz?
17.
Halktan biri ona cevap verdi: Muallim, ben sana dilsiz ruhu olan oğlumu
getirdim;
18.
ruh onu her nerede tutarsa, kendisini yere çarpıyor; o köpürüyor, dişlerini
gıcırdatıyor, ve kuruyor. Senin şakirtlerine: Ruhu çıkarın, dedim, yapamadılar.
19.
İsa da onlara cevap verip dedi: Ey imansız nesil, ne vakte kadar sizinle
beraber olacağım? ne vakte kadar size dayanacağım? çocuğu bana getirin.
20.
Onu kendisine getirdiler; ve onu görünce, hemen ruh çocuğu çok sarstı, ve yere
düşüp köpürerek yuvarlanıyordu.
21.
İsa babasına sordu: Bu hal başına geleli ne kadar zamandır? O da dedi:
Çocukluktan beri.
22.
Ve helâk etsin diye bir çok defa onu hem ateşe, hem suya attı; fakat eğer bir
şey yapabilirsen, bize acı, ve yardım et.
23.
İsa ona dedi: Eğer yapabilirsen! İman edene her şey mümkündür.
24.
Çocuğun babası hemen bağırıp dedi: İman ederim; benim imansızlığıma yardım eyle.
25.
İsa da halkın koşuşup geldiğini görünce, murdar ruhu azarlıyıp ona dedi: Ey
dilsiz ve sağır ruh, sana emrediyorum, ondan çık, ve artık ona girme.
26.
Ruh da bağırıp onu şiddetle sarsarak çıktı; çocuk ölü gibi oldu; şöyle ki,
çoğu: Öldü, dediler.
27.
Fakat İsa onu elinden tutup kaldırdı, ve çocuk kalktı.
28.
İsa eve girdikten sonra, şakirtleri ondan ayrıca sordular: Niçin biz onu
çıkaramadık?
29.
Onlara dedi: Bu cins duadan başka bir şey ile çıkarılamaz.
30.
Oradan gidip Galile içinden geçiyorlardı, ve İsa kimsenin bilmesini
istemiyordu.
31.
Zira şakirtlerine öğretir, ve onlara derdi: İnsanoğlu insanların ellerine
verilecek ve onu öldürecekler; ve öldürüldükten üç gün sonra kıyam edecektir.
32.
Fakat onlar bu sözü anlamıyıp kendisinden sormağa korkarlardı.
33.
Kefernahuma geldiler; evde iken onlara sordu: Yolda aranızda ne söyleştiniz?
34.
Onlar ise sustular; çünkü yolda: Hangimiz en büyüktür? diye birbirlerile
söyleşmişlerdi.
35.
O oturduktan sonra, Onikileri çağırıp onlara dedi: Eğer bir kimse birinci olmak
isterse, hepsinin sonuncusu, ve hepsinin hizmetçisi olacaktır.
36.
Bir çocuk alıp onu ortalarında durdurdu; ve onu kucaklıyıp onlara dedi:
37.
Her kim böyle çocuklardan birini benim namıma kabul ederse, beni kabul eder; ve
her kim beni kabul ederse, beni değil, fakat beni göndereni kabul eder.
38.
Yuhanna ona dedi: Muallim, biz senin isminle cinleri çıkaran bir adam gördük ve
ona mani olduk, çünkü ardımızca gelmiyordu.
39.
Fakat İsa dedi: Ona mani olmayın; zira hiç bir adam yoktur ki, benim ismimle
kudretli iş yapsın da hemen beni kötülesin.
40.
Zira bize karşı olmıyan bizim tarafımızdandır.
41.
Çünkü, doğrusu size derim: Siz Mesihin olduğunuz için kim size bir bardak su
içirirse, karşılığını hiç zayetmiyecektir.
42.
Bana iman eden bu küçüklerden birini kim sürçtürürse, boynuna büyük bir
değirmen taşı takılıp denize atılması kendisi için daha iyidir.
43.
Eğer elin sürçmene sebep oluyorsa, onu kes; senin için hayata çolak olarak
girmek iki elin olarak cehenneme, sönmez ateşe, atılmaktan iyidir.*
45.
Eğer ayağın sürçmene sebep oluyorsa, onu kes; senin için topal olarak hayata
girmek iki ayağın olarak cehenneme atılmaktan iyidir.*
47.
Eğer gözün sürçmene sebep oluyorsa, onu çıkar; senin için bir gözün olarak
Allahın melekûtuna girmek, iki gözün olarak cehenneme atılmaktan iyidir;
48.
orada onların kurdu ölmez, ve ateşi sönmez.
49.
Zira herkes ateşle tuzlanacaktır.*
50.
Tuz iyidir; fakat eğer tuz kendi tuzluğunu kaybederse, ne ile ona tat
verirsiniz? Kendinizde tuz olsun, ve birbirinizle selâmet üzre olun.
*48
inci âyetin ayni olan 44 ve 46 ıncı âyetler en muteber metinlerde bulunmuyor.
*Bir
çok eski metinlerde: Ve her kurban tuzla
tuzlanacaktır, ibaresi ilâve edilmiştir. Bak, Levililer 2:13.