YİNE
havraya girdi; orada eli kurumuş bir adam vardı.
2.
Onlar da İsayı itham edebilmek için, Sebt gününde onu iyi edecek mi, diye
kendisini gözetliyorlardı.
3.
İsa eli kurumuş adama: Ortaya çık, dedi.
4.
Onlara da dedi: Sebt gününde iyilik etmek mi, yoksa kötülük etmek mi caizdir?
can kurtarmak mı, yoksa öldürmek mi? Fakat onlar sustular.
5.
İsa, etrafındakilere öfke ile bakıp onların yüreklerinin katılığından
kederlenerek, adama: Elini uzat, dedi. O da uzattı, ve eli eski haline geldi.
6.
Ferisiler dışarı çıkıp hemen Hirodesîler* ile beraber, İsayı nasıl helâk
etsinler, diye ona karşı öğütleştiler.
*
Kıral Hirodes taraftarları.
7.
İsa şakirtleri ile denize çekildi; Galileden büyük bir kalabalık onun ardınca
gitti; ve Yahudiyeden,
8.
Yeruşalimden, İdumeadan, Erdenin ötesinden, Sur ve Sayda taraflarından, büyük
bir kalabalık, onun yaptığı bütün şeyleri işiterek, kendisine geldiler.
9.
İsa, kalabalık sebebile kendisini sıkıştırmasınlar diye, küçük bir kayığın
kendi yanında beklemesini şakirtlerine söyledi.
10.
Çünkü bir çoklarını iyi etmişti; öyle ki, dertleri olanların hepsi ona dokunmak
için üzerine üşüşüyorlardı.
11.
Murdar ruhlar onu gördükleri zaman, önünde yere kapanıyorlardı; ve bağırıp: Sen
Allahın Oğlusun, derlerdi.
12.
Ve kendisini belli etmesinler diye onlara sıkıca tenbih ederdi.
13.
İsa dağa çıkıp kendi istediklerini yanına çağırdı; onlar da yanına gittiler.
14.
Ve kendisi ile beraber olsunlar, onları vâzetmeğe göndersin,
15.
ve cinleri çıkarmağa kudretleri olsun diye on iki kişi tayin etti;
16.
Petrus lâkabını kattığı Simunu,
17.
ve Boanerces, yani Gökgürlemesi oğulları, lâkabını kattığı Zebedinin oğlu
Yakubu ve Yakubun kardeşi Yuhannayı,
18.
ve Andreası, Filipusu, Bartolomeusu, Mattayı, Toması, Alfeusun oğlu Yakubu,
Taddeusu, Gayyur Simunu,
19.
ve Yahuda İskariyotu, ki bu da İsayı ele verdi.
20.
Bir eve geldi; ve yine kalabalık toplandı, o kadar ki, ekmek bile
yiyemiyorlardı.
21.
Kendininkiler bunu işittikleri zaman, onu tutmağa çıktılar; çünkü: Aklını
oynatmış, diyorlardı.
22.
Yeruşalimden inen yazıcılar: Onda Beelzebul* var, ve: Cinlerin reisi vasıtası
ile cinleri çıkarıyor, diyorlardı.
23.
İsa da onları yanına çağırıp kendilerine mesellerle söyledi: Şeytan nasıl
Şeytanı çıkarabilir?
24.
Eğer bir ülke içinde ayrılık olursa, o ülke duramaz.
25.
Ve bir evin içinde ayrılık olursa, o ev duramıyacaktır.
26.
Eğer Şeytan kendisine karşı kalkıp kendisinde ayrılık olursa, duramaz, ancak
sonu gelir.
27.
Fakat kimse kuvvetlinin evine girip onun eşyasını soyamaz, meğer ki, önce o
kuvvetliyi bağlasın; o zaman evini soyar.
28.
Doğrusu size derim: Hep günahlar, ve ne kadar küfrederlerse, küfürleri âdem
oğullarına bağışlanır.
29.
Fakat her kim Ruhülkudüse küfrederse, onun için ebediyen bağışlama yoktur, ama
ebedî günah ile suçludur.
30.
Çünkü onlar: Murdar ruhu vardır, diyorlardı.
*
Şeytanların başı.
31.
İsanın anası ve kardeşleri geldiler, dışarda durup kendisine adam göndererek,
onu çağırdılar.
32.
Kalabalık onun çevresinde oturuyordu; ve ona dediler: İşte, anan ve kardeşlerin
dışarda seni arıyorlar.
33.
İsa onlara cevap verip dedi: Benim anam ve kardeşlerim kim?
34.
Çevresinde oturanlara bakıp dedi: İşte, benim anam ve kardeşlerim!
35.
Çünkü her kim Allahın iradesini yaparsa, kardeşim, kızkardeşim ve anam odur.